คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2570/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 877 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 172

กรมธรรม์ประกันภัยที่ว่าผู้รับประกันภัยไม่รับผิดในเหตุที่เกิดระหว่างรถถูกคนอื่นเอาไปขับขี่โดยมิได้รับความยินยอมจากผู้เอาประกันภัย ไม่หมายความถึงรถถูกลักไปแล้วเกิดอุบัติเหตุเสียหายแก่รถ

ฟ้องเรียกค่าเสียหายตามสัญญาประกันภัย ระบุว่ารถยนต์เกิดอุบัติเหตุเสียหายต้องซ่อมเป็นเงิน 16,000 บาท ไม่เคลือบคลุม รายละเอียดว่าเสียหายอย่างไรบ้างเป็นข้อที่นำสืบได้ต่อไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2589/2518

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 175

ในวันนัดสืบพยานโจทก์ โจทก์ขอถอนคำฟ้องเพื่อฟ้องบริษัทจำกัด จำเลยแถลงว่าถ้าไม่ฟ้องจำเลยอีกเป็นส่วนตัวก็ไม่ค้าน ศาลก็ใช้ดุลพินิจให้ถอนคำฟ้องได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2588/2518

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 148

ศาลพิพากษาให้จำเลยรื้อปูนซิเมนต์ออกจากคันนา และตกแต่งหัวคันนาให้เป็นสภาพเดิม ให้จำเลยเปิดช่องน้ำเข้าสู่นาโจทก์ ให้ใช้ค่าเสียหายที่ทำนาไม่ได้ 1 ปี ต่อมาโจทก์ฟ้องคดีใหม่เรียกค่าเสียหายที่ทำนาไม่ได้โดยไม่ชัดว่าจำเลยทำละเมิดขึ้นใหม่ ดังนี้ โจทก์เรียกค่าเสียหายในอนาคตในคดีก่อนได้ แต่ไม่เรียก คดีนี้จึงเป็นฟ้องซ้ำ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2587/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 587 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 161

ค่าจ้างทนายความเป็นที่ปรึกษาการเลิกทรัสต์และแบ่งมรดก กับร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกซึ่งมิได้ตกลงกำหนดไว้ ศาลกำหนดให้ได้ตามที่เห็นสมควรกับงานที่ทำ ไม่ใช่ตามส่วนของทุนทรัพย์หรือเบี้ยประชุมกรรมการของทางราชการ

โจทก์มีส่วนชนะคดี ศาลให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียม แต่ส่วนค่าขึ้นศาลนั้นศาลให้จำเลยใช้แทนตามทุนทรัพย์ที่ชนะค่าทนายความที่ให้จำเลยใช้แทนคิดตามส่วนของทุนทรัพย์ที่ฟ้อง ไม่ใช่ตามจำนวนทุนทรัพย์ที่โจทก์ชนะคดีก็ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2577/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 1144

บริษัทจำกัดชนะคดี กรรมการคนหนึ่งซึ่งลงชื่อฟ้องคดีพิพาทกันอยู่กับกรรมการอื่นในเรื่องถูกถอนอำนาจ แต่ยังมีกรรมการอื่นทำการแทนบริษัทได้ จึงไม่เป็นเหตุที่ศาลจะสั่งงดจ่ายเงินที่หากจำเลยจะชำระแก่บริษัทโดยผ่านทางศาล

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2576/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 967, 989

ผู้สั่งจ่ายเช็ค ผู้สลักหลัง หรือผู้รับประกันด้วยอาวัล ต้องร่วมรับผิดต่อผู้ทรงและผู้ทรงก็มีสิทธิฟ้องหรือเรียกร้องจากบุคคลดังกล่าวเรียงตัวหรือรวมกันก็ได้ โดยมิได้พักต้องดำเนินการตามลำดับที่บุคคลดังกล่าวมาผูกพัน

จำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นผู้สลักหลังเช็คจะต้องร่วมกับจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายรับผิดต่อโจทก์ซึ่งเป็นผู้ทรงเช็ค การที่โจทก์ฟ้องเรียกเงินตามเช็คจากจำเลยทั้งสองแล้ว ถอนฟ้องจำเลยที่ 1 ไปนั้น ไม่ทำให้จำเลยที่ 2 หลุดพ้นความรับผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2573/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 446, 1529, 1533, 1536, 1552, 1555 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 128, 225

ชายข่มขืนชำเราหญิงอายุ 15 ปี จนมีครรภ์คลอดบุตรศาลพิพากษาว่าเด็กเป็นบุตรของชายตามฟ้องของหญิง ให้ใช้นามสกุลชายให้เด็กอยู่กับหญิงและให้หญิงเป็นผู้ปกครองเด็กให้ค่าอุปการะเลี้ยงดูจนอายุ 20 ปี ให้ใช้ค่าเสียหายแก่หญิง

ชายต่อสู้ว่าข้อหาละเมิดขาดอายุความ ศาลยกฟ้องโดยเหตุอื่นหญิงอุทธรณ์ฎีกา ชายมิได้อ้างอายุความในคำแก้อุทธรณ์ฎีกา ถือว่าชายไม่ยกอายุความขึ้นต่อสู้ในชั้นอุทธรณ์ฎีกา

คำของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญสาขานิติเวชวิทยาตรวจร่างกายและเลือดของชายหญิงและเด็ก เห็นว่าไม่มีข้อปฏิเสธว่าเด็กไม่ใช่บุตรเกิดจากชายและหญิง มีน้ำหนักดี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2519/2518

พระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ.2484

ที่ดินมีผู้ก่นสร้างทำสวนทำไร่มาก่อนแล้วขายแก่จำเลยมีต้นไม้ใหญ่อยู่ 10 ต้น นอกนั้นเป็นหญ้าคาและสาบเสือจำเลยซื้อแล้วมิได้ตัดต้นไม้ใหญ่ เพียงแต่ขุดสระหรือบ่อเลี้ยงปลา ดายหญ้าปลูกไม้ยืนต้นและพืชล้มลุก ไม่เป็นความผิดฐานแผ้วถางป่า ก่นสร้างป่า ตาม พระราชบัญญัติป่าไม้พ.ศ.2484 แก้ไขฉบับที่ 4 พ.ศ.2503 มาตรา 11

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2427/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 726, 798, 823

แม้โจทก์มิได้นำหนังสือมอบอำนาจให้ ส. บอกกล่าวบังคับจำนองมาแสดงต่อศาล แต่เมื่อ ส. บอกกล่าวบังคับจำนองในนามของโจทก์ และโจทก์ยอมรับเอาการบังคับจำนองที่ ส. บอกกล่าวแล้ว ย่อมถือได้ว่าโจทก์ได้ให้สัตยาบันตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 823 และถือได้ว่าโจทก์ได้บอกกล่าวบังคับจำนองแก่จำเลยผู้จำนองแล้ว(อ้างฎีกาที่ 795/2495)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2546/2518

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ม. 113, 411

ข้อตกลงแบ่งที่ดินให้จำเลยลงชื่อถือกรรมสิทธิ์ในโฉนดแทนโจทก์เพื่อป้องกันมิให้เจ้าหนี้ของภริยาโจทก์ยึดบังคับชำระหนี้นั้น เป็นโมฆะ คู่กรณีกลับสู่ฐานะเดิม โจทก์เรียกเอาส่วนของโจทก์คืนได้ จำเลยอ้างการครอบครองยันโจทก์ไม่ได้