มาตรา 844 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

“มาตรา 844 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 844” คืออะไร? 

“มาตรา 844” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 844 “ คือ หนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ ในระหว่างตัวการกับตัวแทนค้าต่าง ท่านให้ถือว่ากิจการอันตัวแทนได้ทำให้ตกลงไปนั้น ย่อมมีผลเสมือนดังว่าได้ทำให้ตกลงไปในนามของตัวการโดยตรง “

2 ตัวอย่างจริงของการใช้” มาตรา 844” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 844 ” ในประเทศไทย

1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 631/2503
สังหาริมทรัพย์ซึ่งโจทก์เอาไปฝากบุคคลอื่นขาย โดยให้ผู้รับฝากขายแสดงออกเหมือนหนึ่งเป็นสินค้าของตนเอง. จนจำเลยซึ่งเป็นคนภายนอกรับจำนำไว้โดยสุจริตเช่นนี้โจทก์จะเอาคืนโดยไม่จัดการไถ่ถอนหาได้ไม่
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 758, ม. 833, ม. 844, ม. 1332, ม. 1336

2. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 129/2481
ตัวแทนค้าต่างรับแชร์จากตัวการมาขาย เมื่อแชร์ของตัวการยังขายไม่ได้ตัวแทนค้าต่างจ่ายเงินให้ตัวการไปจะถือว่าเงินนี้เป็นราคาค่าแชร์มิได้ต้องถือว่าเป็นการกู้ยืมกัน
หลักฐานแห่งการกู้ยืมอันจะฟ้องร้องให้บังคับคดีได้นั้นจะต้องแสดงในตัวเองว่ามีการกู้ยืม หลักฐานที่ปรากฎในคำฟ้องของผู้กู้ ฟ้องผู้ให้กู้กล่าวว่าได้รับเงินจำนวนนั้นมาในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของราคาค่าซื้อขาย ยังไม่เพียงพอจะถือว่าเป็นหลักฐานแห่งการกู้ยืมตามกฎหมาย
อ้างฎีกาที่ 914/2476
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 253, ม. 833, ม. 838, ม. 844
ป.วิ.พ. ม. 1172, ม. 177