มาตรา 565 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

“มาตรา 565 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 565” คืออะไร? 

“มาตรา 565” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 565 “ คือ หนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ การเช่าถือสวนนั้น ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเช่ากันปีหนึ่ง การเช่านาก็ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเช่ากันตลอดฤดูทำนาปีหนึ่ง “

2 ตัวอย่างจริงของการใช้” มาตรา 565” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 565 ” ในประเทศไทย

1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 533/2499
เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงว่าเกิดการละเมิดขึ้นในระหว่างที่เจ้าของเรือยนต์ (จำเลยที่ 1) ให้บุคคลอื่นเช่าเรือไปประกอบธุระกิจโดยที่คนประจำเรือรวมทั้งจำเลยที่ 2 ผู้ควบคุมเรือนั้นได้รับเงินเดือนจากผู้เช่า ดังนี้ย่อมถือว่าผู้เช่าเป็นนายจ้างของ จำเลยที่ 2 หาใช่เจ้าของเรือยนต์ไม่. แม้ในระยะนี้จะได้มีการซ่อมเรือโดยเจ้าของเรือเป็นผู้จ่ายเงินค่าซ่อมก็ดี ก็ยังถือว่าเป็นเวลาระหว่างเช่า.
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 525, ม. 565

2. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 941/2495
การเช่านานั้นสันนิษฐานว่าเช่ากันชั่วฤดูทำนา เมื่อบอกเลิกการเช่านาก่อนฤดูทำนาปีใหม่สัญญาเช่าก็ต้องระงับไป
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 565