มาตรา 431 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

“มาตรา 431 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 431” คืออะไร? 

“มาตรา 431” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 431 “ คือ หนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ ในกรณีที่กล่าวมาในสองมาตราก่อนนั้น ท่านให้นำบทบัญญัติแห่งมาตรา ๔๒๖ มาใช้บังคับด้วยโดยอนุโลม “

3 ตัวอย่างจริงของการใช้” มาตรา 431” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 431 ” ในประเทศไทย

1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3847/2533
จำเลยที่ 2 ค่าโจทก์ซึ่งเป็นมารดาว่า "เจ้าหยังมาหน้าเข่งแห่อีหน้าบ่อมีสกุล หน้าบ่อมีสกุลลูกเฒ่าใสมึงอยากเกือกเลือดดี" คำว่า "อีหน้าบ่อมีสกุล" มีความหมายในตัวเป็นที่ทราบได้โดยทั่วไปว่าคนที่ถูกด่าหมายถึงคนนั้นมีตระกูลเลวทราบหรือเป็นคนเกิดมาไม่มีตระกูล และด่าโจทก์อีกว่า "อีหมอความใหญ่ มึงมีเงินพอกระสอบบ่อไปซื้อขี้ให้หมากินดีกว่า" เป็นถ้อยคำที่กล่าวไปถึงสัตว์เดรัจฉาน ถือได้ว่าเป็นการแสดงเจตนาดูหมิ่นโจทก์ผู้เป็นบุพการี หามีความเคารพยำเกรงตามวิสัยของบุตรทั่วไปไม่ เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์มารดาอย่างร้ายแรง เป็นการประพฤติเนรคุณต่อโจทก์ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 531 (2) โจทก์เรียกทรัพย์ที่ให้จำเลยที่ 2 โดยเสน่หาคืนได้
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 431 (2)

2. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 142/2484
ผู้-ขอประทานบัตร์ทำเหมืองแร่ไม่จำเป็นต้องมีสิทธิในที่ดินนั้นมาก่อน และแม้ว่าที่ดินที่ขออนุญาตนั้นจะมิใช่ที่ว่างเปล่าก็ขอได้ แต่ผู้ขอต้องนำหนังสืออนุญาตของเจ้าของที่ดินยื่นพร้องกับเรื่องราวที่ขอโจทก์ขอประมานบัตร์ทำเหมืองแร่ จำเลยโต้แย้งขัดขวางโจทก์ก็มีสิทธิฟ้องขอให้ห้ามอย่าให้จำเลยขัดขวางได้.
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 420, ม. 431
พ.ร.บ.การทำเหมืองแร่ พ.ศ.2461 ม. 21, ม. 74
ป.วิ.พ. ม. 55

3. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 404/2482
โจทก์ฟ้องจำเลยเรียกหนี้สินของผู้ตายซึ่งจำเลยเป็นผู้รับมฤดกดังนี้ จำเลยมีสิทธิฟ้องแย้งโจทก์เรียกหนี้สินที่โจทก์ค้างชำระแก่ผู้ตายได้ และหนี้สิน 2 รายนี้ย่อมหักกลบลบกันได้ด้วย
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 298, ม. 431, ม. 1651, ม. 1711
ป.วิ.พ. ม. 177, ม. 178