มาตรา 36 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

“มาตรา 36 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 36” คืออะไร? 

“มาตรา 36” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 36 “ คือ หนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ถ้าเหตุที่ศาลได้สั่งให้เป็นคนเสมือนไร้ความสามารถได้สิ้นสุดไปแล้ว ให้นำบทบัญญัติมาตรา ๓๑ มาใช้บังคับโดยอนุโลม “

3 ตัวอย่างจริงของการใช้” มาตรา 36” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 36 ” ในประเทศไทย 

1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2102/2517
คดีเรื่องถอดถอนผู้พิทักษ์ ไม่เป็นคดีที่ทายาทจะรับมรดกความได้
คดีที่โจทก์ขอให้ศาลพิพากษาถอดถอนจำเลยจากการเป็นผู้พิทักษ์โจทก์ เมื่อโจทก์ซึ่งอยู่ในความพิทักษ์ถึงแก่ความตายในระหว่างฎีกา ก็ไม่มีประโยชน์ที่ศาลฎีกาจะพิจารณาฎีกาของจำเลยต่อไป ศาลฎีกาย่อมมีคำสั่งให้จำหน่ายคดี
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 34, ม. 36
ป.วิ.พ. ม. 42, ม. 43, ม. 132 (3)

2. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2102/2517
คดีเรื่องถอดถอนผู้พิทักษ์ ไม่เป็นคดีที่ทายาทจะรับมรดกความได้
คดีที่โจทก์ขอให้ศาลพิพากษาถอดถอนจำเลยจากการเป็นผู้พิทักษ์โจทก์ เมื่อโจทก์ซึ่งอยู่ในความพิทักษ์ถึงแก่ความตายในระหว่างฎีกา ก็ไม่มีประโยชน์ที่ศาลฎีกาจะพิจารณาฎีกาของจำเลยต่อไป ศาลฎีกาย่อมมีคำสั่งให้จำหน่ายคดี
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 34, ม. 36
ป.วิ.พ. ม. 42, ม. 43, ม. 132 (3)

3. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1550/2479
+ฝากเงินเขาไว้เพื่อหาผลประโยชน์ต่าง ๆ ให้ผู้ฝากภายหลังผู้รับฝากเอาเงินนั้น+ซื้อที่ดินเพื่อประโยชน์ของผู้ฝาก เมื่อผู้ฝากเข้าครอบครองที่นั้นแล้ว ผู้รับ+ไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่ได้+กรณีเช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่อง+จัดการงานนอกสั่งไม่เกี่ยว+เรื่องตัวการตัวแทน

ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 36, ม. 406, ม. 798