มาตรา 312 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

“มาตรา 312 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 312” คืออะไร? 

“มาตรา 312” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 312 “ คือ หนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ ในมูลหนี้อันพึงต้องชำระตามเขาสั่งนั้น ลูกหนี้จะยกข้อต่อสู้ซึ่งมีต่อเจ้าหนี้เดิมขึ้นเป็นข้อต่อสู้ผู้รับโอนโดยสุจริตนั้นหาได้ไม่ เว้นแต่ที่ปรากฏในตัวตราสารนั้นเอง หรือที่มีขึ้นเป็นธรรมดาสืบจากลักษณะแห่งตราสารนั้น “

1 ตัวอย่างจริงของการใช้” มาตรา 312” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 312 ” ในประเทศไทย

1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1186/2481
การตีความในเอกสารอำนาจของพระเจ้าแผ่นดินเหนือกฎหมาย พระมหากษัตริย์สมบูรณาญาสิทธิราชย์จะทรงพระราช+าริห์จัดการทรัพย์มฤดกในพระราชวงศ์ของพระองค์+ถานใดย่อมเป็นการชอบด้วยกฎหมายและประเพณีนิยม+มีผลเด็ดขาดตามกฎหมาย+ที่เกี่ยวข้องแก่ทรัพย์มฤดกนั้น ๆ มีหน้าที่ต้องปฏิบัติตาม การทีผู้มีสิทธิได้รับมฤดกร่วมกับคนหนึ่งแสดงความยินยอมจะให้บุคคลอื่นเข้ามามีส่วนได้ในมฤดกรายนั้นด้วย โดยผู้รับมฤดกคนอื่นมิได้แสดงความยินยอมเช่นนั้น การยินยอมนี้ไม่มีผลในกฎหมายแต่ประการใด
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
ป.พ.พ. ม. 132, ม. 135, ม. 312, ม. 1635