มาตรา 283 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

“มาตรา 283 หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 283” คืออะไร? 

“มาตรา 283” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 283 “ คือ หนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ บุคคลผู้มีบุริมสิทธิสามัญต้องรับชำระหนี้เอาจากสังหาริมทรัพย์ของลูกหนี้ก่อน ต่อเมื่อยังไม่พอจึงให้เอาชำระหนี้จากอสังหาริมทรัพย์ได้
              ในส่วนอสังหาริมทรัพย์นั้น ก็ต้องรับชำระหนี้เอาจากอสังหาริมทรัพย์ อันมิได้ตกอยู่ในฐานเป็นหลักประกันพิเศษเสียก่อน
              ถ้าบุคคลใดมีบุริมสิทธิสามัญและละเลยด้วยความประมาทเลินเล่อไม่สอดเข้าแย้งขัดในการแบ่งเฉลี่ยทรัพย์ ตามความที่กล่าวมาในวรรคทั้งสองข้างบนนี้ไซร้ อันบุคคลนั้นจะใช้บุริมสิทธิของตนต่อบุคคลภายนอกผู้ได้จดทะเบียนสิทธิไว้แล้วเพื่อจะเอาใช้จนถึงขนาดเช่นที่ตนจะหากได้รับเพราะได้สอดเข้าแย้งขัดนั้น ท่านว่าหาอาจจะใช้ได้ไม่
              อนึ่ง บทบัญญัติที่กล่าวมาในวรรคทั้งสามข้างต้นนี้ท่านมิให้ใช้บังคับ หากว่าเงินที่ขายอสังหาริมทรัพย์ได้นั้น จะพึงต้องเอามาแบ่งเฉลี่ยก่อนเงินที่ขายทรัพย์สินอย่างอื่นก็ดี หรือหากว่าเงินที่ขายอสังหาริมทรัพย์อันตกอยู่ในฐานเป็นหลักประกันพิเศษนั้น จะพึงต้องเอามาแบ่งเฉลี่ยก่อนเงินที่ขายอสังหาริมทรัพย์อย่างอื่นก็ดุจกัน “

1 ตัวอย่างจริงของการใช้” มาตรา 283” หรือ “ป.พ.พ. มาตรา 283 ” ในประเทศไทย

1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 833/2474
รับซื้อที่จากการขายทอดตลาดโดยชอบด้วยกฎหมายย่อมได้กรรมสิทธิ
เจ้าพนักงานมีอำนาจยึดที่นาซึ่งค้างค่าเสนาขายทอดตลาดได้
วิธีเรียกร้องเงินค่านาค้างตามพ.ร.บ.เก็บเงินค่านานั้นไม่เกี่ยวกับเรื่องบุริมสิทธิ
ฎีกาอื่นที่เกี่ยวข้องแยกตามกฎหมายและมาตรา
พ.ร.บ.ลักษณะเก็บเงินค่านา ร.ศ.119
ป.พ.พ. ม. 283