“มาตรา 122 หรือ มาตรา 122 อาญา คืออะไร?
“มาตรา 122 ” หรือ “มาตรา 122 อาญา” คือหนึ่งในมาตราของประมวลกฎหมายอาญา
ซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ผู้ใดกระทำการใด ๆ เพื่ออุปการะแก่การดำเนินการรบหรือการตระเตรียมการรบของข้าศึก ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่ห้าปีถึงสิบห้าปี
ถ้าการอุปการะนั้นเป็นการ
(๑) ทำให้ป้อม ค่าย สนามบิน ยานรบ ยานพาหนะ ทางคมนาคม สิ่งที่ใช้ในการสื่อสาร ยุทธภัณฑ์ เสบียงอาหาร อู่เรือ อาคาร หรือสิ่งอื่นใดสำหรับใช้เพื่อการสงครามใช้การไม่ได้หรือตกไปอยู่ในเงื้อมมือของข้าศึก
(๒) ยุยงทหารให้ละเลยไม่กระทำการตามหน้าที่ ก่อการกำเริบ หนีราชการหรือละเมิดวินัย
(๓) กระทำจารกรรม นำหรือแนะทางให้ข้าศึก หรือ
(๔) กระทำโดยประการอื่นใดให้ข้าศึกได้เปรียบในการรบ
ผู้กระทำต้องระวางโทษประหารชีวิต หรือจำคุกตลอดชีวิต”
3 ตัวอย่างจริงของการใช้ “มาตรา 122” หรือ “มาตรา 122 อาญา” ในประเทศไทย
1. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 767/2486
พลตำหรวดไปจับของกลางไนการเล่นการพนันนอกเขตที่ตนมีอำนาดและหน้าที่นั้น ไม่ถือว่าเปนเจ้าพนักงานกะทำการตามหน้าที่ ของกลางนั้นจึงไม่เปนของต้องยึดหรืออายัดตามกดหมายและการที่ผู้ลักเล่นการพนันไช้กำลังทำร้ายและขู่เข็นเอกของกลางคืนไป จึงไม่เปนความผิดต่อเจ้าพนักงานหรือเปนความผิดต่อทรัพย์.
ความผิดถานลักเล่นการพนันนั้น ราสดรไม่มีอำนาดจับโดยลำพังตามป.ม.วิธีพิจารนาความอาญาม. 79.
อ้างดีกาที่ 1011/2484.
2. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1477/2482
การที่จำเลยเอาพร้าซึ่งมีผู้ทำส่งผู้ใหญ่บ้านเพื่อทำรายงานส่งกำนันเป็นของกลางไป และเงือดเงื้อพร้าขู่จะทำร้าย ผู้ใหญ่บ้านซึ่งติดตามจะเอาพร้าคืนนั้นเป็นความผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 122 พฤตติการณ์ฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาทุจจริต
3. คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1190/2482
จำเลยได้รับมอบของกลาง(ในคดีอาญา) ให้เป็นผู้ดูแลรักษาและนำส่งกรมการอำเภอ ได้ยินยอมให้คนอื่นสับเปลี่ยนของกลางเอาไว้เป็นประโยชน์ของผู้นั้น แล้วจำเลยเอาของที่เปลี่ยนแทนนั้นส่งกรมการอำเภอดังนี้ จำเลยมีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 314 แต่ไม่ผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 122