Q: คดีพรากผู้เยาว์

A: การถอนแจ้งความ หลักการ: คดีพรากผู้เยาว์เป็นคดีอาญาแผ่นดิน ผู้เสียหายไม่สามารถถอนแจ้งความได้เอง เนื่องจากถือเป็นความผิดต่อรัฐ การดำเนินคดีเป็นอำนาจของพนักงานสอบสวนและอัยการ ฎีกาที่เกี่ยวข้อง: ฎีกาที่ 725/2516 ระบุว่า "...ความผิดฐานพรากผู้เยาว์เป็นความผิดอาญาต่อแผ่นดิน การยอมความระหว่างผู้เสียหายกับจำเลยไม่มีผลทำให้คดีระงับ" การยกฟ้อง หลักการ: แม้ผู้เสียหายจะไม่สามารถถอนแจ้งความได้ แต่ศาลอาจมีคำพิพากษายกฟ้องได้ในบางกรณี เช่น จำเลยพิสูจน์ได้ว่าไม่ได้พรากผู้เยาว์ไปโดยผู้เยาว์ไม่เต็มใจไปด้วย การกระทำของจำเลยไม่ครบองค์ประกอบความผิดตามมาตรา 319 มีเหตุยกเว้นความผิดตามกฎหมาย การแต่งงาน: การแต่งงานระหว่างจำเลยกับผู้เยาว์ ไม่ใช่เหตุยกเว้นความผิดฐานพรากผู้เยาว์ ศาลฎีกาเคยมีคำพิพากษาลงโทษจำเลยฐานพรากผู้เยาว์ แม้ว่าจำเลยจะได้แต่งงานกับผู้เยาว์แล้วก็ตาม (ฎีกาที่ 1086/2500) แนวทางหลังแจ้งความ การเจรจา: แม้ไม่สามารถถอนแจ้งความได้ แต่คู่กรณีสามารถเจรจาไกล่เกลี่ยกันได้ ซึ่งอาจนำไปสู่การที่พนักงานอัยการใช้ดุลพินิจไม่สั่งฟ้องคดี หรือศาลอาจลงโทษจำเลยสถานเบา การต่อสู้คดี: หากคดีขึ้นสู่ศาล จำเลยมีสิทธิต่อสู้คดีตามกระบวนการยุติธรรม โดยนำพยานหลักฐานต่างๆ มาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตน

A: คดีพวกนี้ตามหลักกฏหมายไม่สามารถตอมความได้ครับ แต่สามารถใช้การเจรจาตกลงกันได้ หรือหากเรื่องเดินมาไกลแล้วถ้าผู้เสียหายไม่เอาเรื่อง มีการชดใช้ค่าเสียหายกันอาจลุ้นให้ศาลรอลงอาญาได้

A: ถ้ากรณีพรากผู้เยาว์ ทั้งอานุน้อยกว่า 15 ปี หรือ อายุกว่า 15 ปีแต่ไม่ถึง 18 ปี ล้วนเป็นความผิดอาญาแผ่นดิน ถึงแม้ผู้เสียหายไม่ติดใจเอาความ แต่คดียังต้องเดินต่อครับ ในกรณีที่ผู้เสียหายไม่ติดใจเอาความกับจำเลยแล้ว ก็เป็นเพียงดุลพินิจที่ศาลจะลงโทษสถานเบาที่สุดให้กับจำเลยครับ