Q: เราโพสเฟสบุคเราแล้วมีคนมาคอมเม้นไม่ดีต่อเราโพสนั้นเราเปิดสาธารณะ
เนื่องจากเราโพสขายสินค้าน่าเฟสบุคใส่รายละเอียดครบถ้วน สินค้ามีตำหนิ คละสีระบุบไซส์ งดเลือกคะ ได้มีลูกค้าคนนึงมาคอมเม้น ลูกค้า ไปดูที่บ้านได้ป่าว แล้วเราก็คอมเม้นกลับ แม่ค้า ไม่มีอภิสิทธิ์พิเศษให้ใครมาเลือกคะแจ้งไว้ด้านบนแล้วคละสีเลือกเบอร์ได้(ในความหมายของแม่ค้าคือมาดูที่บ้านก็เท่ากับเค้ามาของเลือกนั่นแหละ) แล้วลูกค้าที่ซื้อออนไลน์ล่ะเค้าจะคิดยังไมเค้าไม่มีสิทธิ์เลือกแต่คนแถวบ้านไปขอเลือก แล้วลูกค้าคนนั้นก็เม้นกลับมา ลูกค้า เวลาห่างกันพอสมควร ว่าไม่ได้จะไปเลือกที่ถามถ้ามีจะได้ไปเอาที่บ้าน (ในความคิดแม่ค้าเหมือนลูกค้าแถตอบไม่ตรงคำถามทำให้ลูกค้าคนอื่นเข้าใจเราผิดหมด) เพราะคอมเม้นด้านบนเค้าพิมว่าไปดูที่บ้านได้ป่าว เค้าไม่ได้พิมมาเลยว่าไปรับของที่บ้านได้ไหม ซึ่งจากโพสนี้มันทำให้เราขายสินค้าตัวนั้นไม่ได้ลูกค้าคนอื่นก็คงคิดว่าเราให้คนแถวบ้านมาเลือกของ หลังจากนั้นลูกค้าคนนี้ก็ไปโพสว่าแม่ค้าหน้าเฟสบุ๊คตนเองว่า จรรยาบรรณของการเป็นแม่ค้าที่ดีคืออย่าตอบลูกค้าแบบกวนส้นตีน ซึ่งเราไม่รู้หรอกว่าเค้าว่าใครแต่เค้าพึ่งมีประเด็นกับเราไป แล้วเราก็เลยกลับมาโพสน่าเฟสเรา เราไม่ได้ประจานเค้าไม่ได้เอ่ยถึงปิดรูปปิดทุกอย่างปิดแม้งกะทั้งโพสที่เราขายสินค้าตัวนั้นแล้วนางมาเม้น แล้วลูกค้าคนนี้ก็มาคอมเม้นโพสเรามาว่าเราเสียๆหายๆ มาแสดงตัวตนแบบว่าเราโพสว่าเค้าแน่ๆ แต่ก็ที่เราจะโพสคือเราปิดหน้าปิดทุกอย่างซึ่งไม่มีใครรู้เลยว่าเป็นเค้า แต่ตัวนางมาแสดงตัวตนใต้โพสเราให้ทุกคนรู้เอง แถมยังมาว่าเรใต้โพสของเราอีก เราสามารถเอาผิดหรือฟ้องร้องได้อย่างไร ปล. เราเองก็อาจจะผิดคะที่แคปโพสเค้าแล้วตัดรูปตัดน่าเฟสเค้าออกเหลือแค่ข้อความที่เค้าโพสมา
คำตอบจากทนาย (1)
A: คุณขายสินค้าออนไลน์ผ่านเฟซบุ๊ก โดยระบุรายละเอียดสินค้าครบถ้วน รวมถึงข้อความ "คละสี เลือกเบอร์ได้" ต่อมามีลูกค้าแสดงความคิดเห็นในลักษณะสอบถามว่า "ไปดูที่บ้านได้ป่าว" ซึ่งคุณเข้าใจว่าลูกค้าต้องการมาเลือกสินค้า จึงตอบกลับไปว่าไม่มีอภิสิทธิ์พิเศษให้เลือก ประเด็นทางกฎหมายที่น่าสนใจมีดังนี้ 1. การหมิ่นประมาท: ความหมาย: การหมิ่นประมาท คือ การใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สาม โดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง (ป.อ. มาตรา 326) วิเคราะห์: การที่ลูกค้าโพสต์ข้อความว่า "จรรยาบรรณของการเป็นแม่ค้าที่ดีคืออย่าตอบลูกค้าแบบกวนส้นตีน" อาจเข้าข่ายเป็นการหมิ่นประมาทได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากข้อความดังกล่าวทำให้คุณเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชังในกลุ่มลูกค้า ฎีกาที่เป็นประโยชน์: ฎีกาที่ 1199/2511, ฎีกาที่ 648/2530 ฎีกาเหล่านี้ระบุหลักการสำคัญในการพิจารณาความผิดฐานหมิ่นประมาท เช่น เจตนาของผู้กระทำผิด ข้อความที่ใช้ใส่ความ และผลกระทบต่อผู้เสียหาย กฎหมายที่เกี่ยวข้อง: ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 326 - 332 2. การละเมิด: ความหมาย: การละเมิด คือ การกระทำที่ทำให้ผู้อื่นได้รับความเสียหายแก่ชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด (ป.พ.พ. มาตรา 420) วิเคราะห์: การที่ลูกค้าโพสต์ข้อความในลักษณะบิดเบือนข้อเท็จจริง อาจทำให้คุณได้รับความเสียหายทางธุรกิจ เช่น ยอดขายลดลง เสียชื่อเสียง และเสียโอกาสในการขายสินค้า ฎีกาที่เป็นประโยชน์: ฎีกาที่ 391/2501, ฎีกาที่ 2182/2533 ฎีกาเหล่านี้ชี้ให้เห็นถึงหลักเกณฑ์ในการพิจารณาความรับผิดทางละเมิด เช่น การมีส่วนร่วมในการกระทำละเมิด ความเสียหายที่เกิดขึ้น และการชดใช้ค่าเสียหาย กฎหมายที่เกี่ยวข้อง: ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 - 448 3. พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์: ความหมาย: กฎหมายนี้ครอบคลุมถึงการนำเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นหรือประชาชน วิเคราะห์: หากการโพสต์ข้อความของลูกค้าเข้าข่ายเป็นการนำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จ และทำให้คุณได้รับความเสียหาย อาจมีความผิดตาม พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง: พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 (แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2560) มาตรา 14
เดือน
ติดต่อเรา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชันได้ที่
