คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6017/2539
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม. 172 พระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ.2522 ม. 26, 42
ข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาตามคำฟ้องโจทก์เป็นเรื่องจำเลยก่อสร้างอาคารพิพาทโดยไม่ได้รับอนุญาตจากโจทก์ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานท้องถิ่นและอาคารพิพาทไม่สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงให้ถูกต้องตามกฎหมายได้มิได้อ้างเหตุว่าจำเลยกระทำการฝ่าฝืนคำสั่งไม่อนุญาตจึงไม่ต้องระบุมาในฟ้องถึงวันที่ออกคำสั่งไม่อนุญาต
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มีอำนาจพิจารณาออกใบอนุญาตปลูกสร้างอาคารสั่งให้รื้อถอนอาคาร จำเลยเป็นเจ้าของผู้ครอบครองอาคารเลขที่ 192ถนนริมทางรถไฟ สายปากน้ำ แขวงคลองเตย เขตพระโขนง กรุงเทพมหานครซึ่งเป็นอาคารตึก 2 ชั้น โครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กหลังคาโครงเหล็กมุงกระเบื้อง ผนังก่ออิฐบล็อก ตั้งอยู่บนที่ดินโฉนดเลขที่ 5525 แขวงคลองเตย เขตพระโขนง กรุงเทพมหานครที่จำเลยเช่าจากการท่าเรือแห่งประเทศไทย โดยจำเลยก่อสร้างอาคารดังกล่าว เมื่อประมาณ พ.ศ. 2526 โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น แบบและรายละเอียดของอาคารที่ก่อสร้างปรากฏตามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 3 เป็นการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 21, 65 ซึ่งศาลแขวงพระนครใต้พิพากษาลงโทษปรับจำเลยตามคดีหมายเลขแดงที่ 5511/2528 คดีถึงที่สุดผู้อำนวยการเขตพระโขนงในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นแจ้งให้จำเลยรื้อถอนอาคารดังกล่าวภายใน 30 วัน นับแต่วันทราบคำสั่งปรากฏตามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 4 จำเลยทราบคำสั่งแล้ว ไม่อุทธรณ์คำสั่งและเพิกเฉยเรื่อยมา ขอให้บังคับจำเลยรื้อถอนอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก2 ชั้น ขนาดกว้าง 9.60 เมตร ยาว 18 เมตร และกว้าง 3.80 เมตรและ 4.8 เมตร เลขที่ 192 ถนนริมทางรถไฟสายปากน้ำ แขวงคลองเตยเขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร ถ้าจำเลยไม่ยอมรื้อถอน ให้โจทก์มีอำนาจรื้อถอนได้เองตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522มาตรา 40, 41, 42 โดยจำเลยเป็นผู้ออกค่าใช้จ่าย จำเลยให้การว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม เพราะโจทก์มิได้บรรยายฟ้องโดยชัดแจ้งว่า เจ้าพนักงานท้องถิ่นไม่อนุญาตให้ปลูกสร้างอาคารพิพาทเมื่อไร ขอให้ยกฟ้อง ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาคดีต่อไป แล้วพิพากษาใหม่ตามรูปคดี ศาลชั้นต้นยกคดีขึ้นพิจารณาใหม่แล้ว พิพากษาให้จำเลยรื้อถอนอาคารพิพาทตึก 2 ชั้น คอนกรีตเสริมเหล็ก กว้าง 9.60 เมตรยาว 18 เมตร และกว้าง 3.80 เมตร ยาว 4.80 เมตร เลขที่ 192ถนนริมทางรถไฟสายปากน้ำ แขวงคลองเตย เขตพระโขนง กรุงเทพมหานครถ้าจำเลยไม่ยอมรื้อถอนให้โจทก์เป็นผู้รื้อถอนได้เอง โดยจำเลยเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน จำเลย ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยฎีกาอีกว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมเพราะมิได้บรรยายฟ้องว่าคำสั่งไม่อนุญาตให้จำเลยก่อสร้างออกมาตั้งแต่เมื่อไร กระทำก่อนหรือหลังการก่อสร้างอาคารพิพาทได้เสร็จสิ้นหรืออย่างไร เห็นว่าข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาตามคำฟ้องโจทก์เป็นเรื่องจำเลยก่อสร้างอาคารพิพาทโดยไม่รับอนุญาตจากโจทก์ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานท้องถิ่น และอาคารพิพาทไม่สามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงให้ถูกต้องตามกฎหมายได้ มิได้อ้างเหตุว่าจำเลยกระทำการฝ่าฝืนคำสั่งไม่อนุญาต จึงไม่มีกรณีที่จะต้องอ้างวันที่ออกคำสั่งไม่อนุญาตฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุม พิพากษายืน
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan
แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ชื่อคู่ความ โจทก์ - ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร จำเลย - นาย อึ่งเย็นเว้งหรืออึ่งเย็นวัง แซ่อึ่ง
ชื่อองค์คณะ สุทธิ นิชโรจน์ ทองเลื่อน พูลพิพัฒน์ ยรรยง ปานุราช
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan
