คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5963/2531
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ม. 192
ฟ้องว่าจำเลยกับพวกร่วมกันพยายามฆ่าผู้เสียหาย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยเป็นผู้ใช้ให้ผู้อื่นกระทำความผิด ดังนี้จะลงโทษจำเลยฐานร่วมกันพยายามฆ่าไม่ได้เพราะข้อเท็จจริงในทางพิจารณาแตกต่างกับฟ้อง แต่ลงโทษฐานเป็นผู้สนับสนุนการกระทำความผิดได้เพราะการใช้เป็นการยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นกระทำความผิด
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับนายจุ่นร่วมกันใช้อาวุธปืนยิงผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่า แต่ผู้เสียหายไม่ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 83, 288
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80 ประกอบด้วยมาตรา 86 ให้จำคุก 8 ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานร่วมกันพยายามฆ่าผู้เสียหาย แต่ข้อเท็จจริงได้ความเพียงว่าจำเลยมีความผิดฐานใช้ให้ผู้อื่นกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 84 ดังนี้ จะลงโทษจำเลยฐานร่วมกันพยายามฆ่าตามที่โจทก์ฟ้องไม่ได้เพราะข้อเท็จจริงในทางพิจารณาแตกต่างกับฟ้อง แต่การที่จำเลยใช้ให้นายจุ่นไปเอาปืนมายิงผู้เสียหายนั้นเป็นการยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นกระทำความผิด เป็นความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุนการกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86 ด้วยซึ่งศาลมีอำนาจลงโทษได้"
พิพากษายืน
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan
แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ชื่อคู่ความ โจทก์ - พนักงานอัยการ จังหวัด ขอนแก่น จำเลย - นาย ลุน พูน ทอง
ชื่อองค์คณะ ดุสิต วราโห เสริมพงศ์ วรยิ่งยง เกียรติ จาตนิลพันธุ์
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan
