คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5790/2531
ประมวลกฎหมายอาญา ม. 90, 91 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 ม. 17, 26, 69, 76
จำเลยมีเมล็ดพันธุ์ฝิ่น น้ำหนัก 73.4 กิโลกรัม มีฝิ่นดิบ5 ห่อ น้ำหนัก 8.072 กิโลกรัม และมอร์ฟีนน้ำหนัก 0.778 กิโลกรัมซึ่งรวมอยู่ในฝิ่นดิบดังกล่าว เป็นวัตถุเดียวกัน ในคราวเดียวกันเมื่อกฎหมายแยกประเภทยาเสพติดให้โทษฝิ่นดิบกับมอร์ฟีนอยู่ในประเภท 2และบัญญัติไว้เป็นความผิดในมาตราเดียวกัน การมีฝิ่นดิบและมอร์ฟีนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจึงเป็นการกระทำความผิดกรรมเดียวกันแต่ต่างกรรมกับการมีเมล็ดพันธุ์ฝิ่นอันเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 5ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา พระราชบัญญัติคนเข้าเมืองฯ พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ และพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา และพระราชบัญญัติต่าง ๆ ที่ระบุในฟ้องโดยเฉพาะพระราชบัญญัติ ยาเสพติดให้โทษ ฐานมีฝิ่นดิบ จำคุกคนละ 20 ปีฐานมีมอร์ฟีนจำคุกคนละ 15 ปี ฐานมีเมล็ดพันธุ์ฝิ่นเพื่อจำหน่ายจำคุกคนละ 15 ปี เมื่อรวมโทษทุกกระทง และลดโทษแล้ว จำคุกจำเลยทั้งห้า คนละตลอดชีวิตสถานเดียว จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 อุทธรณ์คดีสำหรับจำเลยที่ 4 ที่ 5 ขึ้นสู่ศาลอุทธรณ์ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยทั้งห้า ฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่ลงโทษจำเลยทั้งห้าตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 140, 83, 91จำคุกคนละ 6 ปีรวมโทษกระทงอื่นแล้วจำคุกคนละ 50 ปี โจทก์และจำเลยที่ 1, ที่ 2 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยในส่วนที่เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษว่า "ข้อหาความผิดต่อพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 ปรากฏว่าขณะจับกุมของกลางมีแต่ฝิ่นดิบจำนวน 5 ห่อน้ำหนัก 8.850 กิโลกรัม กับเมล็ดพันธุ์ฝิ่นน้ำหนัก 73.4 กิโลกรัมส่วนมอร์ฟีนน้ำหนัก 0.778 กิโลกรัม ผู้ตรวจพิสูจน์เพิ่งตรวจพบในฝิ่นดิบจำนวนดังกล่าวตามที่พนักงานสอบสวนส่งไปตรวจพิสูจน์ในภายหลังขณะเกิดเหตุจำเลยจึงมีมอร์ฟีนจำนวนดังกล่าวรวมเป็นวัตถุเดียวกันกับฝิ่นดิบจำนวนข้างต้น ทั้งกฎหมายได้แยกประเภทให้ฝิ่นดิบกับมอร์ฟีนเป็นยาเสพติดให้โทษประเภท 2 เหมือนกันและบัญญัติไว้เป็นความผิดในมาตรา 17, 69 บทเดียวกัน การมีฝิ่นดิบและมอร์ฟีนดังกล่าวไว้ในครอบครองจึงเป็นการกระทำความผิดกรรมเดียวกันแต่ขณะเดียวกันก็เป็นการกระทำความผิดต่างกรรมกับข้อหามีเมล็ดพันธุ์ฝิ่นซึ่งเป็นยาเสพติดให้โทษ ประเภท 5 ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายที่มีความผิดตามมาตรา 26 วรรคสอง, 76 วรรคสอง คนละบทมาตราและแม้ฝิ่นดิบจะมีประมาณมากถึง 5 ห่อ น้ำหนัก 8.072 กิโลกรัมมอร์ฟีนมีน้ำหนัก 0.778 กิโลกรัมก็ตาม เมื่อโจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยทั้งห้าร่วมกันมีฝิ่นดิบกับมอร์ฟีนจำนวนดังกล่าวไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตก็จะลงโทษจำเลยฐานมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายอันมีโทษสูงกว่าอัตราโทษในข้อหาดังกล่าวนี้หาได้ไม่ ฉะนั้นการที่ศาลล่างทั้งสองลงโทษจำเลยทั้งห้าในข้อหาทั้งสองเป็นสองกรรมโดยวางโทษเกินอัตราโทษสำหรับความผิดที่โจทก์บรรยายมาในฟ้องจึงไม่ชอบ"
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งห้ามีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 17 วรรคหนึ่ง, 26วรรคสอง, 69 วรรคหนึ่ง, 76 วรรคสอง ที่แก้ไขแล้ว ฐานมีฝิ่นและมอร์ฟีนไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายบทเดียวกันจำคุก คนละ 4 ปี จำเลยที่ 4 รับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก2 ปี ฐานมีเมล็ดพันธุ์ฝิ่นไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย จำคุกคนละ12 ปี จำเลยที่ 4 รับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก 6 ปีเมื่อรวมโทษทุกกระทงแล้ว จำคุกจำเลยทั้งห้าไว้ตลอดชีวิตเพียงสถานเดียว นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan
แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา
ชื่อคู่ความ โจทก์ - อัยการ เชียงใหม่ จำเลย - นาย อา ไฉ่ แซ่ ย่าง กับพวก
ชื่อองค์คณะ ประชา บุญวนิช บุญส่ง คล้ายแก้ว นิเวศน์ คำผอง
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan
