คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2041/2522
ประมวลกฎหมายอาญา ม. 36
เมื่อศาลพิพากษาให้ริบรถยนต์ของกลางแล้ว เจ้าของรถไม่มีกรรมสิทธิ์ในรถยนต์คันนั้นอีกต่อไปผู้ร้องซื้อรถยนต์ของกลางขณะที่ผู้ขายไม่มีกรรมสิทธิ์ในรถยนต์ แม้ผู้ร้องจะซื้อโดยสุจริตและแก้ทะเบียนเป็นของผู้ร้องแล้วผู้ร้องก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์ในรถยนต์ของกลางไม่มีสิทธิร้องขอรถยนต์ของกลางคืนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36
คดีนี้ ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติป่าไม้ และให้ริบไม้กับรถยนต์ของกลาง ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ศาลสั่งคืนรถยนต์ของกลาง โดยอ้างว่าผู้ร้องได้ซื้อรถยนต์ของกลางมาจากนายอนุวัฒน์ ผู้ร้องมิได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิด จำเลยยืมรถยนต์ของกลางของผู้ร้องซึ่งเป็นมารดาของจำเลย โดยผู้ร้องไม่ทราบว่าจำเลยยืมไปทำอะไร
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้ววินิจฉัยว่า ผู้ร้องซื้อและรับโอนรถยนต์ของกลางภายหลังที่ศาลสั่งริบแล้ว ผู้ร้องไม่มีกรรมสิทธิ์ในรถยนต์ของกลาง ให้ยกคำร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยและให้ริบรถยนต์ของกลางเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2521 ผู้ร้องซื้อรถยนต์ของกลางเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2521ภายหลังที่ศาลได้มีคำพิพากษาให้ริบรถยนต์ของกลางแล้ว เมื่อศาลพิพากษาให้ริบรถยนต์ของกลางแล้ว นับแต่วันที่ศาลพิพากษาเจ้าของรถไม่มีกรรมสิทธิ์ในรถยนต์คันนั้นอีกต่อไป ผู้ร้องซื้อรถยนต์ของกลางขณะที่ผู้ขายไม่มีกรรมสิทธิ์ในรถยนต์ แม้ผู้ร้องจะซื้อโดยสุจริตและแก้ทะเบียนเป็นของผู้ร้องแล้ว ผู้ร้องก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์ในรถยนต์ของกลาง ไม่มีสิทธิร้องขอรถยนต์ของกลางคืนตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 36
พิพากษายืน
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan
แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ชื่อคู่ความ โจทก์ - พนักงานอัยการจังหวัดชัยนาท จำเลย - นายเกี้ย ปโยพิเชฐ ผู้ร้อง - นางเกลียว ปโยพิเชฐ
ชื่อองค์คณะ สุวัฒน์ รัตรสาร จันทร์ ระรวยทรง สุไพศาล วิบุลศิลป์
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan
