คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1472/2522
ประมวลกฎหมายอาญา ม. 341 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ม. 2 (4)
โจทก์จ้างจำเลยถางป่าผิด ประมวลกฎหมายที่ดิน มาตรา 9, 108 แม้จำเลยหลอกลวงเอาเงินค่าจ้างโจทก์ โจทก์ก็ไม่ใช่ผู้เสียหาย เพราะร่วมกระทำผิดกับจำเลย
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341 ของโจทก์ โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ชั้นนี้คดีมีปัญหาข้อกฎหมายว่าโจทก์เป็นผู้เสียหายหรือไม่ เงินที่โจทก์บรรยายฟ้องในคดีนี้ว่าจำเลยหลอกลวงฉ้อโกงไปนั้นเป็นเงินค่าจ้างจำเลยไปถางป่าทำไร่ และป่าที่ให้ถางนั้น ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่าเป็นป่าที่ไม่ได้ขออนุญาตจับจองที่ดินตามประมวลกฎหมายที่ดิน มาตรา 9การถางป่าดังกล่าวจึงเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายที่ดิน มาตรา 108 โจทก์ผู้จ้างมีส่วนร่วมกระทำผิดกับจำเลยจึงไม่ใช่ผู้เสียหาย"
พิพากษายืน
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan
แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา
ชื่อคู่ความ โจทก์ - นายเกรียงริทธิ เทียนสิงหเดช จำเลย - นายทองสุข จำปาบุรี
ชื่อองค์คณะ วิทูร เทพพิทักษ์ เพียร ศรีอรุณ ไพบูลย์ ไวกาสี
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan
